Ειλικρινά ώρες–ώρες δεν αντιλαμβάνομαι - πραγματικά σας το λέω – πως ο κοινός νους αυτές τις δηλώσεις που γίνονται ότι δεν θα προκύψουν μέτρα, την ίδια ώρα που βλέπει συνεχώς να επιβαρύνεται. Ποια εντύπωση σας δίνει η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή; Τι ακριβώς θέλει να κάνει; Έχετε μια ερμηνεία, μία εκτίμηση;
Κατ’ αρχήν το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό. Πως μπορεί να υπερασπιστεί μια εγκληματική πολιτική, που καθημερινά αφήνει κόσμο ξεσπιτωμένο, εκατομμύρια άνεργους, χιλιάδες αυτοκτονίες κ.ο.κ ;.Ο πανικός της απορρέει από την αδυναμία της να δικαιολογήσει τα νέα μέτρα και από την αδυναμία της να μπορέσει να πείσει τον κόσμο πώς αυτά τα μέτρα θα διασφαλίσουν την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη.
Οπότε, όλο αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι, που βλέπουμε να εκτυλίσσεται όλες τις προηγούμενες και θα συνεχιστεί ενδεχομένως και τις επόμενες μέρες, δεν αφορά τη μνημονιακή πολιτική αυτή καθ’ εαυτή, αλλά τον τρόπο και τη διαδικασία με την οποία αυτή θα εφαρμοστεί. Οι διαφωνίες τους δηλαδή, είναι διαφωνίες διαδικαστικού τύπου και βέβαια ξεκινούν από το ότι όλοι προσπαθούν κρυφτούν ο ένας πίσω από τον άλλο.
- Χθες ο κ.Βενιζέλος τα έσπασε με την τρόικα, αυτό βγήκε ανεπισήμως από τους κύκλους, από τις διαρροές του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ανώτερα στελέχη, που δεν είναι βουλευτές πλέον, φαίνεται ο κ.Βενιζέλος ενδεχομένως να αποτολμήσει και το μεγάλο βήμα – μία ηρωική έξοδο από αυτή την κυβέρνηση. Βλέπετε, μπορεί να μπει σε τέτοιες διαδικασίες;
Μα το ζήτημα είναι ότι ο κ.Βενιζέλος, ο οποίος είναι ο μακελάρης του κοινωνικού κράτους και της χώρας και έχει υπογράψει ό,τι αυτή τη στιγμή είναι διαλυτικό για την κοινωνία και για την οικονομία, ως υπουργός οικονομικών, τώρα έχει το θράσος από τη μια να ανακαλύπτει ότι διαφωνεί με τα μέτρα, με και από την άλλη συνεχίζει και αυτός την επίθεσή του στον ΣΥΡΙΖΑ, λες και ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή κυβερνά τη χώρα. Είναι τέτοιος, λοιπόν, ο πανικός των κυβερνητικών εταίρων, που το μόνο που έχουν να πουν - πέραν των ευφημισμών περί κοινωνικά δίκαιων μέτρων, περί κοινωνικής δικαιοσύνης, περί ισοδυνάμων κ.ο.κ. – είναι η αγωνία τους να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα την σκυτάλη την πήρε η ΔΗΜΑΡ, ακολουθώντας και αυτή τον κ.Κεδίκογλου και τον κ.Βενιζέλο, εκδίδοντας πριν λίγη ώρα μια ανακοίνωση στην οποία ουσιαστικά κατηγορεί τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι προαναγγέλλει τη χρεοκοπία της χώρας και ότι αυτό που θέλουμε είναι να πάει η χώρα στη δραχμή.
Είναι πολύ λυπηρό. Αλλά αυτό που είναι ακόμα πιο λυπηρό είναι ότι αυτή τη στιγμή αδυνατούμε να διακρίνουμε τις δυνάμεις που ευαγγελίζονταν μέχρι πριν λίγο καιρό, την ανανέωση της Αριστεράς και την αριστερά της ευθύνης, να τις ξεχωρίσει από αντίστοιχες δηλώσεις άλλων στελεχών της κυβέρνησης..
-Μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση αυτή αν τυχόν πει αύριο ότι αποχωρεί ο κ.Βενιζέλος ή απόψε πει ότι εγώ δεν μπορώ να πάω στην επιλογή Σαμαρά, που θέλει μία κι έξω θέλουμε τα μέτρα και μετά αφού διαμορφώσουμε αυτό το πιο αξιόπιστο προφίλ να συζητήσουμε την αναδιαπραγμάτευση, βήμα προς βήμα. Στέκεται μια κυβέρνηση Ν.Δ. – ΔΗΜΑΡ; Θεωρείτε ότι είναι εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο;
Νομίζω ότι σίγουρα δεν στέκεται μια κυβέρνηση η οποία έχει αντίπαλό της την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Γιατί τα ψέματα και οι εκβιασμοί, τα επικοινωνιακά τερτίπια, μπορεί να έπιασαν στο πρώτο μνημόνιο, να έπιασαν σε πολύ μικρότερο βαθμό στο δεύτερο μνημόνιο, αλλά πλέον είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτή η πολιτική όχι μόνο δεν οδηγεί στη σωτηρία της χώρας – αυτό είναι γελοίο να το υποστηρίζει ο οποιοσδήποτε πλέον από τη μνημονιακή κυβέρνηση – , πλέον όμως δεν πιάνουν. Η χώρα βαράει διάλυση και εκπέμπει σήμα κινδύνου για το που θα την οδηγήσει αυτή η πολιτική της καταστροφής.
Και ειδικά όταν μιλάμε για μια κυβέρνηση, η οποία ενώ γίνεται χαμός αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, διεξάγεται μια τεράστια συζήτηση για το ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος όλων των ευρωπαϊκών κοινοτικών οργάνων, ποιος θα είναι ο ρόλος της ΕΚΤ, τι πρέπει να γίνει με το ζήτημα του χρέους και αυτή η συζήτηση δεν διεξάγεται μόνο στα πλαίσια της Αριστεράς, τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση δεν μπορούν να ψελλίσουν το παραμικρό. Και ο λόγος που δεν μπορούν να ψελλίσουν το παραμικρό – και αυτό είναι το δυστυχές αυτή τη στιγμή για τη χώρα – είναι ότι δεν ακολουθούν απλά τα κελεύσματα της τρόικα και τις επιταγές της, είναι υποταγμένοι σε αυτά. Είναι ότι είναι προσδεδεμένοι στο πανευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο άρμα και δεν μπορούν να διαφοροποιηθούν προφανώς από μια πολιτική την οποία και στηρίζουν και πιστεύουν.
To Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου