Ο ΣΥΡΙΖΑ (δεν) έχει προτασεις για τους μετανάστες

Μετά το προηγούμενο ποστ μου κάποιοι φίλοι αναρωτήθηκαν αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προτάσεις σχετικά με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Δημοσιεύω λοιπόν εδώ ένα απόσπασμα από μιά συνέντευξη τύπου όπου με απλά λόγια και ρεαλιστικές προτάσεις το 2009 πριν τις εκλογές είχε παρουσιαστεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν έχει προτάσεις) για τους μετανάστες.

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ. Παρακαλώ να φτάσετε  μέχρι και το σημείο 5  για τα αμεσα μέτρα απογκετοποίησης των περιοχών των αστικών κέντρων.

Σήμερα Σάββατο 26/09/09, στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου με θέμα «Μετανάστες – Πρόσφυγες και Οικονομία». Το θέμα παρουσίασαν:

Ο Κούρκουλας Θανάσης, (μέλος Επιτροπής Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών)

Η Κουλουμπή Κωνσταντίνα, μέλος Επιτροπής Επικοινωνίας ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας, (συμμετέχει στην Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών / Μεταναστριών)

Η Φράγκου Λία, (οργανωτική Γραμματέας Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, μέλος Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Πειραιά)

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΧΑΜΗΛΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Παρακολουθούμε όλοι ότι γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια δαιμονοποίησης των μεταναστών με επιχειρήματα όπως:

Υποβαθμίζουν τις πόλεις, Ενισχύουν την εγκληματικότητα, Θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Ερωτήματα όπως:

Πόσους μετανάστες έχουμε ανάγκη

Πόσους μετανάστες εργάτες αντέχει η εγχώρια αγορά

Μπαίνουν όλο και συχνότερα και απευθύνονται με τρόπο προβοκατόρικο στους υπέρμαχους της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών.

Η οικονομική και πολιτική εξουσία επιβάλλει τους όρους της στην θεματολογία της πολιτικής ατζέντας.

Από την πλευρά της νέο-φιλελεύθερης κοσμοθεωρίας και το θέμα αυτό προσεγγίζεται αποκλειστικά με γνώμονα το κόστος.

Μετανάστες- Εργαζόμενοι με ημερομηνία λήξης

Ολοκληρώνεται πλέον με γοργούς ρυθμούς η πολιτική μετάβαση σε ένα μοντέλο:

επιλεκτικής μετανάστευσης

Η αρρύθμιστη και ανοργάνωτη είσοδος (ανειδίκευτων) οικονομικών μεταναστών αποτελεί πλέον μη αποδεκτή κατάσταση η οποία θα πρέπει να αντικατασταθεί σταδιακά από την προτεραιότητα της

μετάκλησης (εξειδικευμένου) εργατικού δυναμικού, όταν και για όσο διάστημα απαιτείται κάτι τέτοιο.

Η διαμόρφωση μιας νέας μεταναστευτικής στρατηγικής θεμελιωμένης στην εισαγωγή χρήσιμων μεταναστών συνεπάγεται αναπόφευκτα την αναζήτηση μεθόδων άμεσης «απαλλαγής» από τους λιγότερο ή καθόλου απαραίτητους μετανάστες.

Η Ευρώπη πρέπει να μπορεί να απαλλάσσεται με συνοπτικές διαδικασίες από τους μετανάστες που δεν είναι χρήσιμοι στην ευρωπαϊκή οικονομία! δηλαδή στο κεφάλαιο.

Έτσι για να υποστηριχθεί η στρατηγική αυτή της επιλεκτικής μετανάστευσης καλλιεργείται κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας και πρέπει να οδηγηθούν στον κολασμό και την απομάκρυνση όσοι μετανάστες συλλαμβάνονται χωρίς άδεια διαμονής και εργασίας.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οραματίζονται το μέλλον με ένα κατά παραγγελία εργατικό δυναμικό ανάλογα με τις επιταγές της εργοδοσίας και φαντάζονται τους μετανάστες σαν εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η σταδιακή, αλλά κατεπείγουσα, εκκαθάριση του ευρωπαϊκού χώρου από το σύνολο των απρόσκλητων ή μη χρήσιμων οικονομικών μεταναστών, στοχεύει:

Στην αποδόμηση του κράτους δικαίου
Της θεσμικής ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων
Της δημιουργίας αγοράς εργασίας δύο ή περισσοτέρων ταχυτήτων στο εσωτερικό όλων των χωρών-μελών.

Δεν έχουμε μια ειλικρινή και πραγματική ενθάρρυνση της νόμιμης μετανάστευσης, όπως ισχυρίζονται, αλλά αντιθέτως έχουμε μέτρα για την παρεμπόδιση της πρόσβασης στην νομιμότητα για την πλειοψηφία των ήδη εγκαταστημένων μεταναστών και των οικογενειών τους ή όσων αναμένεται να εισέλθουν αυθόρμητα το επόμενο διάστημα.

Στην Ελλάδα, η επιλεκτικότητα συμπυκνώνεται σε μια λέξη-κλειδί: «τα ένσημα»

Στην ελληνική μεταναστευτική πολιτική τα ένσημα από παράγοντας νομιμότητας καταλήγουν σε πολλές περιπτώσεις σε παράγοντα απο-νομιμοποίησης της διανομής και της εργασίας των μεταναστών.

Η ιδιόμορφη επιλεκτική μεταναστευτική πολιτική και στην Ελλάδα είναι συνειδητή επιλογή και έχει διπλό στόχο:

α) τη διατήρηση των μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς σε συνθήκες υπερ-εντατικής εκμετάλλευσης και σε καθεστώς ατυπικών εργασιακών σχέσεων μειωμένων ή καθόλου κοινωνικών δικαιωμάτων, άρα χαμηλού εργασιακού κόστους και παράλληλα

β) την αξιοποίηση της εργασίας των μεταναστών με τους παραπάνω όρους ως μέσον για την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας.

Να επαναλάβουμε ότι σε όλη την Ευρώπη έχουμε:

Συντονισμένη προσπάθεια προώθησης και καθιέρωσης του «αξιώματος» της flexicurity στις εργασιακές πολιτικές

Αλλαγή του προσανατολισμού της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής στρατηγικής

από την εξασφάλιση των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων για όλους
στην οικονομική αξιοποίηση (εκμετάλλευση) της εργασίας των μεταναστών

Γι’ αυτό δε συνειδητά διαχωρίζουν τα πεδία της απασχόλησης από την οικονομική μετανάστευση.

Οι μεν πολιτικές απασχόλησης υπάγονται στην κατηγορία Απασχόληση και κοινωνικές πολιτικές

Οι δε μεταναστευτικές στρατηγικές στη κατηγορία της Δικαιοσύνης, ελευθερίας και ασφάλειας.

Επίσης μπροστά στην αύξηση της ανεργίας λόγω της οικονομικής κρίσης προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τη μετανάστευση ως εύκολος στόχος για όλα τα δεινά της αδιέξοδης νέο-φιλελεύθερης πολιτικής.

Η οικονομική κρίση και η εξασφάλιση εργαζομένων χαμηλού εργατικού κόστους κρύβονται πίσω από κάθε προσπάθεια όπου μερίδα εργαζομένων θα πρέπει πάλι να θυσιαστούν για να επιχειρηθεί ή έξοδος από την διεθνή οικονομική κρίση

Η Αριστερά οφείλει να οφείλει και έχει εναλλακτική πρόταση για την μετανάστευση ικανή όχι μόνο να δώσει λύσεις στα πραγματικά προβλήματα της εργασίας αλλά να συσπειρώσει ευρείες κοινωνικές δυνάμεις στον αγώνα για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ρατσισμό και διακρίσεις και ιδίως αυτό το δεύτερο οφείλει με ταχείς ρυθμούς να το θέτει στις προτεραιότητές της πριν τα συντηρητικά αντανακλαστικά κυριαρχήσουν σε όλη τη κοινή γνώμη και κυρίως ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να έχει εκπτώσεις, δεν μπορεί να εξασφαλίζει διαφορετικούς όρους για τους μετανάστες, δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι , όμως ορισμένοι πολίτες σε ορισμένα θέματα επιτρέπεται να είναι λιγότερο όσοι από κάποιους άλλους.
Να αλλάξει αυτή η πολιτική προς όφελος όλων των εργαζομένων και των ελλήνων και των μεταναστών.

Και πρέπει να συμβάλλουμε ώστε να αλλάξει η ατζέντα και να μπουν επί τάπητος τα πραγματικά προβλήματα της εργασίας και της κρίσης που καλούνται να πληρώσουν έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι.

O ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει πέντε άξονες μέτρων για μια διαφορετική μεταναστευτική-προσφυγική πολιτική, προς όφελος όλων των εργαζομένων, ελλήνων και μεταναστών:
1. Να αλλάξει άμεσα το απαράδεκτο καθεστώς ομηρίας στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.

Πρέπει να ξεκινήσει μια νέα, ανοιχτή και διαρκής διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών με προϋποθέσεις οι οποίες δεν θα έχουν ως στόχο να αποκλείσουν τους μετανάστες από τη δυνατότητα μιας νόμιμης ζωής, αλλά να τους εντάξουν, με απόδοση αριθμού φορολογικού μητρώου, με ένταξη στα ασφαλιστικά ταμεία.

Μια τέτοια διαδικασία θα μείωνε τα ελλείμματα στα ταμεία του ΙΚΑ με επιπλέον έσοδα χτυπώντας την εισφοροδιαφυγή, θα χτυπούσε κυκλώματα και εγκληματικότητα και ιδίως την ανασφάλιστη και ελαστική εργασία ντόπιων και μεταναστών εργατών και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.

2. Να χορηγηθεί άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, καθώς και να δοθεί η δυνατότητα εξόδου από τη χώρα σε όσους το επιθυμούν.

Κι αυτό προϋποθέτει την απαραίτητη συνεργασία ή και διεκδίκηση. Συνεργασία με άλλες χώρες της Ε.Ε. ή και διεκδίκηση στο πλαίσιο της Ε.Ε. μιας άλλης πολιτικής.

3. ‘Αμεσα να δημιουργηθούν ανοιχτοί ξενώνες στέγασης και φιλοξενίας μεταναστών όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Κέντρα ανοιχτά πραγματικής φιλοξενίας και όχι κράτησης, που θα προσφέρουν λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα των νεοεισερχόμενων μεταναστών, που είτε είναι άστεγοι, είτε ζουν σε άθλιες συνθήκες μαζικής κατοικίας. Μιλάμε για ανοιχτούς ξενώνες στέγασης και όχι για κέντρα κράτησης ή στρατόπεδα συγκέντρωσης.

4. Να σταματήσουν οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις «σκούπα».

Το μόνο που μπορεί να αποφέρουν είναι για μερικά 24ωρα να αδειάσουν μια περιοχή. Δεν είναι καθόλου αποτελεσματικές, Είναι απάνθρωπες. Η αστυνομία πρέπει να απεμπλακεί από τη διαδικασία χορήγησης ασύλου.

5. ‘Αμεσα να παρθούν μέτρα απογκετοποίησης των περιοχών των αστικών κέντρων που σήμερα είναι πολύ έντονο το φαινόμενο. Αυτό μπορεί να γίνει:

Α) Με την υγειονομική παρέμβαση στους χώρους μαζικής διαμονής μεταναστών και τη συστηματική παροχή ιατρικής βοήθειας, με στόχο την πρόληψη αλλά και την περίθαλψη, όπου αυτό είναι αναγκαίο, με μέριμνα των δημοτικών ιατρείων αλλά και των νοσοκομείων του ΕΣΥ.

Β) Με τη συγκρότηση σε μόνιμη βάση κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών φροντίδας, με σκοπό την κοινωνική ένταξη νεοεισερχόμενων αλλά και μόνιμα εγκατεστημένων μεταναστών. Κι εδώ πρέπει να παίξει ρόλο η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με αρμόδια Υπουργεία, έστω να ενισχυθούν οι υπάρχουσες δομές, (όπως τα μαθήματα ελληνικών για μετανάστες, η νομική βοήθεια, το street work κλπ).

Γ) Με άμεσες παρεμβάσεις και έργα για τη γενικότερη αναβάθμιση υποβαθμισμένων λαϊκών γειτονιών με τη δημιουργία ελεύθερων χώρων, σχολείων, πολιτιστικών κέντρων, κέντρων νεότητας, αθλητικών εγκαταστάσεων. Όλα αυτά βεβαίως, διασφαλίζοντας καλύτερες και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, που θα ανακουφίζουν τους κατοίκους των συγκεκριμένων υποβαθμισμένων περιοχών.

Δ) Με παρεμβάσεις άμεσης στήριξης των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις περιοχές που έχουν γκετοποιηθεί. Εκεί όπου αποδεδειγμένα οι επιχειρηματίες αυτοί, οι μικρομεσαίοι έχουν πάρα πολύ χαμηλό τζίρο το τελευταίο διάστημα και δεν φταίνε αυτοί. Παρεμβάσεις που πρέπει να συνοδευτούν και από παρεμβάσεις στήριξης των ίδιων των μεταναστών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή όμηροι στα κυκλώματα της εγκληματικότητας.

Τέλος, η χώρα μας πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διεκδίκηση μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής που, πρώτον, θα στηρίζει ουσιαστικά τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των αιτιών της μετανάστευσης. Τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους, την περιβαλλοντική καταστροφή από πετρελαϊκές μεταλλευτικές και άλλες πολυεθνικές εταιρείες, την έλλειψη νερού.

Και δεύτερον, η Ε.Ε. πρέπει να στηρίξει με ειδικά ευρωπαϊκά προγράμματα κοινωνικές υποδομές στις χώρες υποδοχής των μεταναστών, όπως είναι η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου.

http://tkoronakis.wordpress.com/2012/03/26/%CE%BF-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5/