- Καλημέρα, ένα πρώτο πολιτικό σχόλιο.Μπορούν τώρα όλα αυτά να συμπυκνωθούν σε ένα σχόλιο; Όχι.
- Ας πούμε το γεγονός ότι συμφώνησαν να πετάξουν τη δανειακή να τελειώνουμε….
Εδώ είναι πια φανερό ότι γίνεται μια ανηλεής προσπάθεια από διάφορες πλευρές να υπάρξει πάση θυσία ανασύνταξη του μνημονιακού μπλοκ. Και σε αυτή την προσπάθεια αυτός που τουλάχιστον χθες πλήρως απογυμνώθηκε ήταν ο χώρος της Ν.Δ. Σήμερα ο κ. Σαμαράς, από χθες δηλαδή, εμφανίζεται ως συνεγγυητής της εφαρμογής της πολιτικής του μνημονίου. Αντιλαμβάνεστε ότι το θέμα της δανειακής σύμβασης είναι καθοριστικότατο. Συμπυκνώνει το σύνολο της πολιτικής και αυτής που έχει εφαρμοστεί μέχρι τώρα, αλλά κυρίως αυτή η οποία θα μας δεσμεύει τις επόμενες δεκαετίες.
- Και το περίεργο είναι ότι και μέσα από τη Ν.Δ. δεν βγήκε και κανένας να πει τίποτα. Όλοι εντάξει με αυτό το θέμα.
Το αντίθετο έγινε. Έχουν υπάρξει, απ΄ ότι μαθαίνουμε από τα ρεπορτάζ, φωνές οι οποίες σπρώχνουν ακόμα περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση.
- Ναι και είναι ένα πράγμα που πρέπει να το διευκρινίσουμε και για να καταλάβουμε γιατί τα κανάλια έχουν μπει σε όλη αυτή τη φάση, η αμφισβήτηση του Παπανδρέου δεν είναι αμφισβήτηση για τα χάλια στα οποία μας έχει φέρει με τους μισθούς, τις συντάξεις κλπ, αλλά είναι μια αμφισβήτηση από τα δεξιά ενός κομματιού που λέει όλο το αστικό μπλοκ μαζί να συγκυβερνήσει και όχι εσύ μόνος σου.
Ακριβώς. Και νομίζω ότι αν τελικά αυτό ολοκληρωθεί και ευοδοθεί, μπαίνουμε σε μια πολύ άσχημη φάση συνολικά πια για την πολιτική κατάσταση, προφανώς συνιστά μια ολοκλήρωση σε αυτό που ονομάζουμε κοινωνική χρεοκοπία με όλες τις επιπτώσεις στη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Όσον αφορά το πολιτικό σύστημα ουσιαστικά μπαίνουμε σε μια περίοδο ενός μνημονικού ολοκληρωτισμού. Αντιλαμβάνεστε, δηλαδή, τι θα γίνει. Πόσο θα περιοριστούν οι φωνές κριτικής στις εφημερίδες, στα μίντια, στους διάφορους opinion leaders, οι οποίοι τι θα λένε…μιλάμε για μια κατάσταση, την οποία δεν την έχουμε γνωρίσει. Κατά συνέπεια, το αίτημα σήμερα των εκλογών, είναι πραγματικά, θα έλεγα, όχι απλώς δημοκρατικά νομιμοποιημένο αίτημα, είναι επαναστατικής διάστασης. Έχει τρομακτική σημασία το να μπορέσεις να χαλάσεις αυτή τη στιγμή αυτά τα σχέδιά τους.
Αυτό είναι σωστό, αλλά εσείς εκτιμάτε ότι θα το αποφύγουμε, ότι υπάρχει περίπτωση να πάμε σε συγκυβέρνηση των προθύμων ή στήριξη κυβέρνησης…..
Λέω ότι επιχειρείται αυτό το πράγμα. Και νομίζω ότι έχει ίδιες πιθανότητες όπως και όλα τα άλλα ενδεχόμενα σενάρια.
- Να σας το ρωτήσω αλλιώς. Αν είχαν πάει σε αυτού του είδους τη συγκυβέρνηση προχθές, στις 28 Οκτωβρίου, δεν θα είχε βγει ο κόσμος να φωνάζει ή απλώς θα είχαν μοιραστεί αυτοί που θα κυνήγαγαν και θα κυνήγαγαν και κανέναν νεοδημοκράτη;…
Ο κόσμος, νομίζω, έχει δείξει σημάδια χειραφέτησης. Και αυτό είναι το στοιχείο ελπίδας, το οποίο θα πρέπει να το κρατήσουμε. Άρα, ακόμα και αν σε μια πρώτη φάση, αν προκύψει μια τέτοια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ευθύνης, τραγωδίας στην κυριολεξία, θα υπάρξει ενδεχομένως κάποιο μούδιασμα. Θεωρώ ότι πολύ γρήγορα ο κόσμος θα κάνει αυτό που έχει μάθει το τελευταίο διάστημα. Δηλαδή να διαμαρτύρεται. Να διαμαρτύρεται και να δείχνει την συντριπτική διάθεσή του εναντίον αυτής της πολιτικής.
- κ. Σκουρλέτη, όμως, αν βγάλουμε τις τραγικές επιπτώσεις, και αν υποτεθεί ότι μπορούμε να βγάλουμε τις τραγικές επιπτώσεις έξω από την εξίσωση, από την άλλη για κάποιον ας πούμε σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, ή σαν την αριστερά, αυτό το ξεσκέπασμα και το ξόδεμα των εφεδρειών του αστικού στρατοπέδου για μια προσωρινή ανασυγκρότηση, θα μπορούσε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να….
Να τελειώσει.
- Ναι να τελειώσει και να επιτευχθούν και κάποιες άλλες ωριμάνσεις και συνειδητοποιήσεις στον κόσμο.
Αυτό είναι το ζητούμενο, το οποίο, νομίζω, ενώ κερδίζει στο επίπεδο των απόψεων και των συνειδήσεων της κοινωνίας, δεν μπορεί να βρει έκφραση στο πολιτικό επίπεδο. Βλέπετε, για παράδειγμα, ότι ενώ στην παρούσα συγκυρία όλο αυτό που εμείς από την πλευρά μας ως ΣΥΡΙΖΑ λέμε για την ανάγκη διαμόρφωσης ενός πλατιού αντιμνημονιακού, αντινεοφιλελεύθερου μετώπου και την ανάγκη μιας ενωτικής συστράτευσης όλων αυτών των δυνάμεων, ενώ έχει απήχηση, ενώ είναι πραγματικότητα, αποτελεί μια αναγκαιότητα, βλέπετε πως το ΚΚΕ παρόλο που κάνει κάποια βήματα απέναντι σε αυτό, παρακολουθώ τους εκπροσώπους του τις δύο τελευταίες ημέρες στα κανάλια, να καταλήγει πώς επειδή έχει μια εντελώς διαφορετική αντίληψη, και την έχει βέβαια, στρατηγική αντίληψη για την Ευρώπη, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να ανταποκριθεί απέναντι σε αυτό το κάλεσμα. Ενώ λέει ότι την ίδια ώρα μπορούν να συστρατευτούν και δυνάμεις εργαζομένων, οι οποίες δεν θέτουν θέμα της αποδέσμευσης ενάντια σε αυτή την πολιτική, την ίδια ώρα τα ίδια άτομα στις ίδιες εκπομπές και τις δημόσιες παρεμβάσεις καταλήγουν να υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε σε ένα σχήμα συνεργασίας ή σε μια εναλλακτική κυβέρνηση, μια εναλλακτική πρόταση με αυτούς, οι οποίοι είναι έτσι ή αλλιώς.
-Αυτό είναι αλήθεια, αλλά το πρόβλημα είναι το εξής, ότι εγώ νομίζω ότι το ΚΚΕ φωνάζει και έχει ανεβάσει τους τόνους γιατί αναγκάστηκε να συρθεί στη γραμμή του όχι στο δημοψήφισμα. Έτσι δεν είναι; Στην αρχή είπαν αποχή, δεν θα ανακατευτούμε αλλά τώρα….
Τώρα με την ιδέα της αποχής…
- …την είπαν.
Επισήμως μπορεί να μην το είχαν πει, το προπαγάνδιζαν τα στελέχη του. Και το λέω τώρα γιατί το ΚΚΕ πάντοτε βαραίνει τι θα πει το Γραφείου Τύπου και η επίσημη ανακοίνωση. Προφανώς μέσα εκεί υπάρχει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, αλλά μια συζήτηση η οποία υπολείπεται των αναγκών. Αυτό είναι τελικά αυτό το οποίο καθιστά αυτό το κομμάτι παρόλα τα ιστορικά, τα πολιτικά και τα κοινωνικά του χαρακτηριστικά που είναι από την εδώ μεριά, με την πολιτική του εξουδετερώνει όλο αυτό τον κόσμο. Εξουδετερώνει όλο αυτό τον κόσμο, δυστυχώς.
- Υποθέτω ότι και το ΚΚΕ κάπως θα έπρεπε να το μετρήσει, αλλά και όλοι μας θα έπρεπε να το μετρήσουμε, και ο κόσμος αλλά και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, υπάρχει μια τάση η οποία φαίνεται όλο και ισχυρότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη να επιβληθεί όχι μόνο η ίδια οικονομική, αλλά και η ίδια πολιτική συνταγή και με τους ίδιους ακριβώς τρόπους. Δε λέω μόνο το ότι η Μέρκελ και ο Σαρκοζί είπαν ότι θα κάνετε συναίνεση τύπου Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ιρλανδίας που είναι χώρες καρπαζοεισπράκτορες, ας το πούμε, αλλά γίνεται η ίδια επιβολή και στην Ιταλία και με τον Μπερλουσκόνι, ο οποίος είναι και σάρκιξ της σαρκώς του. Αυτό, όπως αναλύετε εσείς τα πράγματα, είναι δυνατόν να τροφοδοτήσει μια πανευρωπαϊκή ή σε μεγάλο κομμάτι της Ευρώπης συντονισμένη αντίδραση;
Νομίζω πως είναι δυνατόν. Και πρώτα απ’ όλα είναι σωστή η επισήμανση ότι αυτή τη στιγμή το διευθετήριο Μέρκελ - Σαρκοζί έχει αναγορευτεί και έχει σταθεί και πάνω από τη ελλειπή δημοκρατική συγκρότηση αυτής της Ευρώπης. Της ήδη υπάρχουσας. Δεν υπάρχουν πια θεσμοί ευρωπαϊκοί. Αυτοί οι προβληματικοί, με το έλλειμμα δημοκρατίας που τους χαρακτήριζε όλο αυτό το διάστημα. Και προφανώς ότι λέγανε στον Παπανδρέου προχθές λειτουργούσε ως παράδειγμα για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Ποιο είναι το αδύνατο σημείο, νομίζω, αυτών των κυρίαρχων δυνάμεων; Το αδύνατο σημείο είναι ότι το περιεχόμενο των αποφάσεων, όπως έχουν αποτυπωθεί στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής και η αδυναμία να απαντήσουν με έναν βιώσιμο τρόπο στην βαθιά συστημική οικονομική κρίση, πολύ σύντομα θα τους δημιουργήσει την ανάγκη να ξαναβρεθούνε μεταξύ τους και να δουν τι γίνεται. Γιατί καταρρέει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Δηλαδή, το γεγονός ότι η Ιταλία αυτή τη στιγμή δανείζεται παραπάνω από ότι εμείς όταν μπήκαμε στο μνημόνιο, και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί με οποιεσδήποτε πολιτικές παραινέσεις ή συμβουλές. Άρα θεωρώ περίπου αναπόφευκτο ότι ή η Ευρώπη θα μπορέσει να ξανασκεφτεί, προφανώς όχι αυτό το πολιτικό προσωπικό, να ξανασκεφτεί ότι πρέπει να υπάρξουν απαντήσεις που να υπερβαίνουν τις νεοφιλελεύθερες συνταγές για να απαντήσει στην κρίση, ή αλλιώς αυτή θα βαθαίνει με απρόβλεπτες συνέπειες και όχι μόνο για την Ευρώπη. Τελικά βλέπετε ότι αυτό αφορά πια την παγκόσμια οικονομία.
- Πάντως, μπορεί να επαναληφθεί η ιστορία με την 26η Ιουλίου, που αμέσως μόλις το ψήφισε η ελληνική Βουλή με 15 χιλιάδες δακρυγόνα απ’ έξω, μετά από δύο ημέρες είχε καταρρεύσει και πιθανολογείται πολύ έντονα ότι και αυτό το σχέδιο, το οποίο μπορεί να χρειαστεί να διαλυθεί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα για να ψηφιστεί, δυο τρεις μέρες μετά να καταρρεύσει.
Ναι εγώ αυτό προσπάθησα πριν να πω, ότι η λάθος απάντηση στα γενικότερα προβλήματα της κρίσης, αλλά και σε σχέση με την ελληνική περίπτωση, γιατί αυτά είναι αλληλένδετα, εκ των πραγμάτων δεν κλείνει την ατζέντα, εκ των πραγμάτων θα πριμοδοτήσει και θα πυροδοτήσει κοινωνικές διεργασίες. Άρα, νομίζω, ότι θα συμβεί αυτό που λέτε, αυτό που περιγράψατε, αλλά νομίζω επίσης ότι μπαίνουμε πια σε μια φάση, όπου ενδεχομένως να έχουμε πια και άλλα πολιτικά σχήματα, για να μιλήσουμε για τον ελληνικό χώρο.
- Αυτό είναι μια ωραία πάσα για την τελευταία ερώτηση. Έτσι όπως τα μετράτε εσείς, σήμερα το βράδυ που θα γίνει η ψηφοφορία η κυβέρνηση θα μαζέψει τους απαραίτητους ή δεν θα τους μαζέψει; Τι σας φαίνεται ποιο πιθανό;
Μόλις πριν από λίγο είδα στην τηλεόραση ότι η κα Παπαδημητρίου είπε ότι θα απέχω, έτσι ώστε εμμέσως να βοηθήσω…..
- Την Ντόρα να μπει στην κυβέρνηση….
Την Ντόρα να μπει στην κυβέρνηση…, εν πάσει περιπτώσει, ευθέως την κυβέρνηση να πάρει την περιβόητη ψήφο εμπιστοσύνης. Μπορεί να υπάρξουν και άλλα τέτοια ενδεχόμενα.
- Έχει σημασία τι θα κάνει και ο Σαμαράς….
Ακριβώς.
- Δηλαδή αν του κάνει και πάλι πλάτες..
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο όπου ο δικομματισμός με τα υπάρχοντα σχήματα θα αναζητήσει πια άλλου είδους σχήματα. Δηλαδή, προφανώς δεν θα μείνει αλώβητο το ΠΑΣΟΚ, αλλά νομίζω ότι και η Ν.Δ. πια δεν μπορεί να διαφύγει έτσι.
- Έχει εφεδρείες όμως εκτός….
Ο Καμένος άκουσα ότι είπε ότι δεν ψηφίζει, τι να σας πω τώρα…θα δούμε.
- Εκτός από τους οικονομολόγους, και αναφέρω και τον Παπαδήμο που ουσιαστικά η κυβέρνηση των δανειστών μας, έχει εφεδρείες το σύστημα άλλες εκτός από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ;
Έχουν εξαντληθεί. Και δεν είναι τυχαίο ότι όσο μειώνεται η απήχηση αυτών των απόψεων και η πολιτική επιρροή και των δύο κομμάτων στην κοινωνία, τόσο ποιο πολύ εντείνονται σε αυτή τη Βουλή, η οποία στερείται πια οποιασδήποτε πολιτικής νομιμοποίησης, εντείνονται οι προσπάθειες να αυξηθεί η συναίνεση σε επίπεδο βουλευτών σε αυτή την πολιτική. Αυτή η αντίφαση δεν μπορεί να πάει πιο πέρα.
- Μιλώντας πάντως, αυτό που παρατηρεί κανείς κ. Σκουρλέτη, είναι ότι οι βουλευτές λέγαν ότι στην 5η δόση θα είναι η τελευταία ροφά που ψηφίζω εγώ τέτοια πράγματα, μη μου ξαναφέρετε τέτοια πράγματα δεν υπάρχει περίπτωση, ξαφνικά έχουν ξεχάσει ότι πρόκειται να ψηφιστεί και κάθονται και συζητάνε για το πώς ή θα παραμείνουν στην εξουσία ή θα φύγουν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Το έχετε παρατηρήσει ότι στις διεργασίες χθες δεν ακούστηκε τίποτα για τα μέτρα που έρχονται και τη δανειακή σύμβαση;….
Ε, βέβαια, και αυτό δείχνει πια, επιτρέψτε μου να πω, πόσο καμένο είναι αυτό το πολιτικό προσωπικό. Δείχνει πλέον πόσο έχουν ξεκοπεί από τις ανάγκες του κόσμου και από τα πραγματικά προβλήματα. Παίζουν τις τελευταίες ζαριές τους, οι οποίες, όμως, έχουν κοντά ποδάρια. Τουλάχιστον, σε ένα πολιτικό σκηνικό το οποίο εξακολουθεί να έχει ως στοιχεία του τις εκλογές, τον όποιο έλεγχο υπάρχει στα δημόσια πρόσωπα κλπ. Εκτός αν πάμε σε άλλες καταστάσεις.
- Διεργασίες του χρέους δηλαδή…
Ακριβώς.
- κ. Σκουρλέτη σας ευχαριστούμε πολύ.
Να είστε καλά.
Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου